εκδικητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εκδικητής	οι	εκδικητές
γενική	του	εκδικητή	των	εκδικητών
αιτιατική	τον	εκδικητή	τους	εκδικητές
κλητική		εκδικητή		εκδικητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εκδικητής < αρχαία ελληνική ἐκδικητής < εκδικούμαι + -τής

εκδικητής αρσενικό (θηλυκό εκδικήτρια)

αυτός που εκδικείται, που παίρνει εκδίκηση για μια άδικη πράξη
- Ο Μασκοφόρος Εκδικητής

αυτός που εκδικείται