ζυτουργεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ζυτουργεῖον	τὰ	ζυτουργεῖᾰ
γενική	τοῦ	ζυτουργείου	τῶν	ζυτουργείων
δοτική	τῷ	ζυτουργείῳ	τοῖς	ζυτουργείοις
αιτιατική	τὸ	ζυτουργεῖον	τὰ	ζυτουργεῖᾰ
κλητική ὦ!		ζυτουργεῖον		ζυτουργεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ζυτουργείω
γεν-δοτ	τοῖν		ζυτουργείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζυτουργεῖον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ζυτουργεῖον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (σπάνιο, σε πάπυρο) ζυθοποιείο

  ※  3ος αιώνας πκε, ⌘ P. Petrie 3 124 a-b @papyri.info

  βασιλ[εύοντος] Πτολεμαίου τοῦ Πτολεμαίου
  καὶ Ἀρ[σινόης θεῶ]ν Ἀδελφῶν ἔτους κ
  Θῶυθ ζυτηρᾶς Κροκοδίλων πό(λεως)
  [κ]αὶ Μεύρεως τοῦ Θῶυθ μηνὸς
  [με]γ̣άλο̣[υ] ζυ(τουργίου) [ ̣] ̣[ ̣],

  PPetr. The Flinders Petrie Papyri […], Pt. 1, ed. J. P. Mahaffy (Royal Irish Academy, Cunningham Memoirs, No. 8); Pt. 2, ed. J. P. Mahaffy (ibid., No. 9); Pt. 3, ed. J. P. Mahaffy & J. G. Smyly (ibid., No. 11), Dublin 1891-1905.

Δείτε επίσης

• → δείτε τις λέξεις ζῦθος, ζῦτος, ζύτος και ἔργον

Πηγές

• ζυτουργεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.