ζωμάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ζωμάριον	τὰ	ζωμάριᾰ
γενική	τοῦ	ζωμαρίου	τῶν	ζωμαρίων
δοτική	τῷ	ζωμαρίῳ	τοῖς	ζωμαρίοις
αιτιατική	τὸ	ζωμάριον	τὰ	ζωμάριᾰ
κλητική ὦ!		ζωμάριον		ζωμάριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ζωμαρίω
γεν-δοτ	τοῖν		ζωμαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζωμάριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ζωμ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -άριον

Ουσιαστικό

ζωμάριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• υποκοριστικό του ζωμός

Πηγές

• ζωμάριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.