θριαμβευτής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θριαμβευτής	οι	θριαμβευτές
γενική	του	θριαμβευτή	των	θριαμβευτών
αιτιατική	τον	θριαμβευτή	τους	θριαμβευτές
κλητική		θριαμβευτή		θριαμβευτές
Κατηγορία όπως «νικητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θριαμβευτής < ελληνιστική κοινή θριαμβευτής < θριαμβεύ(ω) + -τής (μεταφραστικό δάνειο από τη λατινική triumphator)

Ουσιαστικό

θριαμβευτής αρσενικό (θηλυκό: θριαμβεύτρια)

• αυτός που θριαμβεύει ή έχει θριαμβεύσει

Μεταφράσεις

    θριαμβευτής