καταμέρισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταμέρισῐς	αἱ	καταμερίσεις
γενική	τῆς	καταμερίσεως	τῶν	καταμερίσεων
δοτική	τῇ	καταμερίσει	ταῖς	καταμερίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταμέρισῐν	τὰς	καταμερίσεις
κλητική ὦ!		καταμέρισῐ		καταμερίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταμερίσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταμερισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταμέρισις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καταμερί(ζω) + -σις < κατα- + μερίζω

Ουσιαστικό

καταμέρισις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) συνώνυμο του καταμερισμός

Πηγές

• καταμέρισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.