καταφύγιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	καταφύγιον	τὰ	καταφύγιᾰ
γενική	τοῦ	καταφυγίου	τῶν	καταφυγίων
δοτική	τῷ	καταφυγίῳ	τοῖς	καταφυγίοις
αιτιατική	τὸ	καταφύγιον	τὰ	καταφύγιᾰ
κλητική ὦ!		καταφύγιον		καταφύγιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταφυγίω
γεν-δοτ	τοῖν		καταφυγίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταφύγιον < καταφυγ(ή) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

καταφύγιον [κᾰτᾰφῠγ] ουδέτερο

• υποκοριστικό του καταφυγή (καταφύγιο)

Πηγές

• καταφύγιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.