καυκαλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καυκαλίς	αἱ	καυκαλίδες
γενική	τῆς	καυκαλίδος	τῶν	καυκαλίδων
δοτική	τῇ	καυκαλίδῐ	ταῖς	καυκαλίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καυκαλίδᾰ	τὰς	καυκαλίδᾰς
κλητική ὦ!		καυκαλίς*		καυκαλίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καυκαλίδε
γεν-δοτ	τοῖν		καυκαλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καυκαλίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

καυκαλίς, -ίδος θηλυκό

• (λαχανικό, φυτό) καυκαλήθρα (Tordylium apulum)

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, De diaeta, 2.54, p. 560-562, @scaife.perseus

  Οἱ δὲ χυμοὶ διουρητικοὶ, κρήθμου, σελίνου, σκορόδου ἀποβρέγματα, κυτίσου, μαράθρου, πράσου, ἀδιάντου, στρύχνου· ψύχει σκολοπένδριον, μίνθη, σέσελι, σέρις, καυκαλίδες, ὑπερικὸν, κνίδαι·

Άλλες μορφές

• καυκιάλης
• καῦκον
• καῦκος

Πηγές

• καυκαλίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.