κόρηθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κόρηθρον	τὰ	κόρηθρᾰ
γενική	τοῦ	κορήθρου	τῶν	κορήθρων
δοτική	τῷ	κορήθρῳ	τοῖς	κορήθροις
αιτιατική	τὸ	κόρηθρον	τὰ	κόρηθρᾰ
κλητική ὦ!		κόρηθρον		κόρηθρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κορήθρω
γεν-δοτ	τοῖν		κορήθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρηθρον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κόρηθρον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• σάρωθρο, σκούπα

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 34, 35 Φιλοψευδὴς ἢ Ἀπιστῶν @wikisource @scaife.perseus

  ἐπειδὴ δὲ ἔλθοιμεν εἴς τι καταγώγιον, λαβὼν ἂν ὁ ἀνὴρ ἢ τὸν μοχλὸν τῆς θύρας ἢ τὸ κόρηθρον ἢ καὶ τὸ ὕπερον περιβαλὼν ἱματίοις ἐπειπών τινα ἐπῳδὴν ἐποίει βαδίζειν, τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἄνθρωπον εἶναι δοκοῦντα.

Πηγές

• κόρηθρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.