νησίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νησίς	αἱ	νησῖδες
γενική	τῆς	νησῖδος	τῶν	νησίδων
δοτική	τῇ	νησῖδῐ	ταῖς	νησῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	νησῖδᾰ	τὰς	νησῖδᾰς
κλητική ὦ!		νησίς*		νησῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νησῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		νησίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νησίς < νῆσ(ος) + υποκοριστικό επίθημα -ίς

Ουσιαστικό

νησίς, -ῖδος θηλυκό

• (γεωγραφία) υποκοριστικό του νῆσος, η νησίδα

Πηγές

• νησίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νησίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.