πακτωνίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πακτωνίτης	οἱ	πακτωνῖται
γενική	τοῦ	πακτωνίτου	τῶν	πακτωνιτῶν
δοτική	τῷ	πακτωνίτῃ	τοῖς	πακτωνίταις
αιτιατική	τὸν	πακτωνίτην	τοὺς	πακτωνίτᾱς
κλητική ὦ!		πακτωνῖτᾰ		πακτωνῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πακτωνίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πακτωνίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πακτωνίτης < πάκτων, πάκτων(ος) + -ίτης

Ουσιαστικό

πακτωνίτης αρσενικό

• (ναυπηγική, επάγγελμα) ο κατασκευαστής πάκτωνος

Άλλες μορφές

• πακτωτής

Πηγές

• πακτωνίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.