παρανόησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρανόησῐς	αἱ	παρανοήσεις
γενική	τῆς	παρανοήσεως	τῶν	παρανοήσεων
δοτική	τῇ	παρανοήσει	ταῖς	παρανοήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρανόησῐν	τὰς	παρανοήσεις
κλητική ὦ!		παρανόησῐ		παρανοήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρανοήσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρανοησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρανόησις < παρανοέω / παρανοῶ, παρανοη- + -σις (-ησις)

Ουσιαστικό

παρανόησις, -εως θηλυκό

• συνώνυμο του παράνοια, τρέλα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παρανοέω, παρά και νόησις

Πηγές

• παρανόησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.