περικύκλωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περικύκλωσῐς	αἱ	περικυκλώσεις
γενική	τῆς	περικυκλώσεως	τῶν	περικυκλώσεων
δοτική	τῇ	περικυκλώσει	ταῖς	περικυκλώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περικύκλωσῐν	τὰς	περικυκλώσεις
κλητική ὦ!		περικύκλωσῐ		περικυκλώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περικυκλώσει
γεν-δοτ	τοῖν		περικυκλωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περικύκλωσις < περικυκλόω / περικυκλῶ + -σις (-ωσις)

Ουσιαστικό

περικύκλωσις, -εως θηλυκό

• η περικύκλωση

Συγγενικά

• → δείτε  περι-, κύκλωσις & κύκλος

Πηγές

• περικύκλωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περικύκλωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.