προΐστιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	προΐστιο	τα	προΐστια
γενική	του	προϊστίου & προΐστιου	των	προϊστίων
αιτιατική	το	προΐστιο	τα	προΐστια
κλητική		προΐστιο		προΐστια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προΐστιο < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα προΐστιον. Μορφολογικά αναλύεται σε προ- + ιστίο.

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾoˈi.sti.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐ΐ‐στι‐ο

Ουσιαστικό

προΐστιο ουδέτερο

• (ναυτικός όρος) αναδρομικό ιστίο που σηκώνεται μπροστά από κύριο ιστίο και ανάμεσα σε δύο κατάρτια ιστιοφόρου πλοίου

  στη ναυτική γλώσσα: βελεστράλι

Μεταφράσεις

    προΐστιο

Πηγές

• τὰ προΐστια - σελ. 29 - Ονοματολόγιον ναυτικόν. Εν Αθήναις: Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, 1884 [Εισαγωγή, υπογεγραμμένη το 1858] @anemi
• προΐστιον - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• προΐστιο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)