προσόν

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	προσόν	τα	προσόντα
γενική	του	προσόντος	των	προσόντων
αιτιατική	το	προσόν	τα	προσόντα
κλητική		προσόν		προσόντα
Κατηγορία όπως «παρόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

προσόν < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο της μετοχής προσών του ρήματος πρόσειμι

προσόν ουδέτερο

κάθε ιδιότητα ή ικανότητα που αποκτά κάποιος είτε με τη μόρφωσή του είτε από τη φύση
≈ συνώνυμα: πλεονέκτημα, προτέρημα

≠ αντώνυμα: μειονέκτημα
(πληθυντικός) όλα τα εφόδια που είναι απαραίτητα για την πραγματοποίηση ενός έργου ή την πρόσληψη κάποιου

προσόν