πτίσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πτῐσῐ- πτῐσε-
ονομαστική	ἡ	πτίσῐς	αἱ	πτίσεις
γενική	τῆς	πτίσεως	τῶν	πτίσεων
δοτική	τῇ	πτίσει	ταῖς	πτίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πτίσῐν	τὰς	πτίσεις
κλητική ὦ!		πτίσῐ		πτίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτίσει
γεν-δοτ	τοῖν		πτισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτίσις < αρχαία ελληνική grc + -ις

Ουσιαστικό

πτίσις, -εως [ ῐ ], θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) το ξεφλούδισμα των σπόρων κριθαριού, σιτηρών

  ≈ συνώνυμα: πτισμός

Συγγενικά

• πτισάνης
• πτίσμα
• πτισμός
• πτιστέον
• πτιστής
• πτιστικός

→ και δείτε τη λέξη πτίσσω

Πηγές

• πτίσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.