πτυχιούχος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	πτυχιούχος	πτυχιούχοι
γενική	πτυχιούχου	πτυχιούχων
αιτιατική	πτυχιούχο	πτυχιούχους
κλητική	πτυχιούχε	πτυχιούχοι

Ετυμολογία

πτυχιούχος < πτυχίο + -ούχος

Επίθετο

πτυχιούχος

1. κάτοχος πτυχίου ανώτατης σχολής

Συνώνυμα

• διπλωματούχος

Μεταφράσεις

    πτυχιούχος

γαλλικά : diplomé (fr)