σκήτη

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σκήτη < μεσαιωνική ελληνική σκήτη < ελληνιστική κοινή Σκῆτις/Σκίτις (αιγυπτιακό τοπωνύμιο)

Ουσιαστικό

σκήτη θηλυκό

1. το μέρος όπου αποσύρεται ένας μοναχός που θέλει να απομονωθεί τελείως

   συνώνυμα: ησυχαστήριο, ερημητήριο

2. μικρή μοναστική κοινότητα

Μεταφράσεις

    σκήτη

αγγλικά : skete (en), hermitage (en)