σκήτη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σκήτη	οι	σκήτες
γενική	της	σκήτης	των	σκητών
αιτιατική	τη	σκήτη	τις	σκήτες
κλητική		σκήτη		σκήτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκήτη < μεσαιωνική ελληνική σκήτη < ελληνιστική κοινή Σκῆτις / Σκίτις (αιγυπτιακό τοπωνύμιο) < κοπτική Ϣⲓϩⲏⲧ (Šihēt)

Ουσιαστικό

σκήτη θηλυκό

1. (θρησκεία) το μέρος όπου αποσύρεται ένας μοναχός που θέλει να απομονωθεί τελείως

   ≈ συνώνυμα: ησυχαστήριο, ερημητήριο

2. (θρησκεία) μικρή μοναστική κοινότητα

Συγγενικά

• σκητικός
• σκητιώτης

Δείτε επίσης

• σκήτη στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    σκήτη

αγγλικά : skete (en), hermitage (en) ρωσικά : скит (ru)