σκόρδον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκόρδον	τὰ	σκόρδᾰ
γενική	τοῦ	σκόρδου	τῶν	σκόρδων
δοτική	τῷ	σκόρδῳ	τοῖς	σκόρδοις
αιτιατική	τὸ	σκόρδον	τὰ	σκόρδᾰ
κλητική ὦ!		σκόρδον		σκόρδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκόρδω
γεν-δοτ	τοῖν		σκόρδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκόρδον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σκόροδον με αποβολή του ο (σκόρ(ο)δον, ανομοίωση των ο)

Ουσιαστικό

σκόρδον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό, λαχανικό) το σκόρδο

Πηγές

• σκόρδον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.