συναπάρτιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναπάρτιση	οι	συναπαρτίσεις
γενική	της	συναπάρτισης*	των	συναπαρτίσεων
αιτιατική	τη	συναπάρτιση	τις	συναπαρτίσεις
κλητική		συναπάρτιση		συναπαρτίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συναπαρτίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναπάρτιση < συναπαρτίζω + -ση < ελληνιστική κοινή συναπαρτίζω < αρχαία ελληνική ἀπαρτίζω < ἄρτι

Ουσιαστικό

συναπάρτιση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συναπαρτίζω

Άλλες μορφές

• συναπάρτισμα

Μεταφράσεις

    συναπάρτιση

→ δείτε τη λέξη συναπάρτισμα

Πηγές

• συναπάρτιση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)