συνδαιτυμών

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	συνδαιτυμών	οἱ	συνδαιτυμόνες
γενική	τοῦ	συνδαιτυμόνος	τῶν	συνδαιτυμόνων
δοτική	τῷ	συνδαιτυμόνι	τοῖς	συνδαιτυμόσι(ν)
αιτιατική	τὸν	συνδαιτυμόνα	τοὺς	συνδαιτυμόνας
κλητική ὦ!		συνδαιτυμών		συνδαιτυμόνες
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνδαιτυμών, ήδη τον 8ο αιώνα σε κείμενο του Θεόδωρου Στουδίτη < συν- + αρχαία ελληνική δαιτυμών (καλεσμένος σε γεύμα, ομοτράπεζος) → δείτε και τη λέξη συνδαιτυμόνας

Ουσιαστικό

συνδαιτυμών αρσενικό

• (λόγια μεσαιωνική) συνδαιτυμόνας, ομοτράπεζος

  ※  8ος/9ος αιώνας Θεόδωρος ο Στουδίτης, Epistulae, 242, @catholiclibrary.org

  Πάνυ δὲ ἐθεραπεύθην καί γε μεμακάρικά σε, ὅτι τὸν γραμματηφόρον ἐν ἡμέρα ἑορτῆς ἔλαβες συνδαιτυμόνα ἐν τόπῳ ξένῳ καὶ τραπέζῃ πληθούσῃ·

  ※  10ος/11ος αιώνας Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Epistulae, 282, @catholiclibrary.org

  Λαβοῦ τοῦ πόθου τῶν ἐμῶν ἐν καρδίᾳ θείων πραγμάτων, ἀγαθῶν αἰωνίων, ὧν σοι σαρκωθείς ἡτοίμασα ὡς φίλῳ, ἵν᾿ ᾗς μοι ἀεί συνδαιτυμών ἀφράστως ἐν τῇ τραπέζῃ τῆς ἐμῆς βασιλείας, τῆς ἐν οὐρανοῖς μετά πάντων ἁγίων.

Πηγές

• συνδαιτυμών - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)