σφοδρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σφοδρότης	αἱ	σφοδρότητες
γενική	τῆς	σφοδρότητος	τῶν	σφοδροτήτων
δοτική	τῇ	σφοδρότητῐ	ταῖς	σφοδρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σφοδρότητᾰ	τὰς	σφοδρότητᾰς
κλητική ὦ!		σφοδρότης		σφοδρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφοδρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		σφοδροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφοδρότης < σφοδρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

σφοδρότης, -ητος θηλυκό

• σφοδρότητα, ορμητικότητα, δριμύτητα, μεγάλη ένταση

Πηγές

• σφοδρότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σφοδρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.