φλάσκη

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φλάσκη	αἱ	φλάσκαι*?
γενική	τῆς	φλάσκης	τῶν	φλασκῶν
δοτική	τῇ	φλάσκῃ	ταῖς	φλάσκαις
αιτιατική	τὴν	φλάσκην	τὰς	φλάσκᾱς
κλητική ὦ!		φλάσκη		φλάσκαι*?
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φλάσκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		φλάσκαιν
* Η προσωδία για το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι αβέβαιη. Αν είναι βραχύ, ο πληθυντικός οξύνεται. Αν είναι μακρό, περισπάται.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φλάσκη < μεσαιωνική λατινική flasco (= φιάλη) < φραγκική *flasko < πρωτογερμανική *flaskǭ (=δοχείο, φιάλη) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pleḱ- (πλέκω, υφαίνω)

Ουσιαστικό

φλάσκη θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) δοχείο από κολοκύθα για κρασί, φλάσκα

Συγγενικά

• φλασκίον
• φλάσκων

Πηγές

• φλάσκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.