φρίξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φρῑκ-
ονομαστική	ἡ	φρίξ	αἱ	φρῖκες
γενική	τῆς	φρικός	τῶν	φρικῶν
δοτική	τῇ	φρικῐ́	ταῖς	φριξῐ́(ν)
αιτιατική	τὴν	φρῖκᾰ	τὰς	φρῖκᾰς
κλητική ὦ!		φρίξ		φρῖκες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φρῖκε
γεν-δοτ	τοῖν		φρικοῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'φρίξ' όπως «φρίξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρίξ < φρίσσω → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

φρίξ θηλυκό

• ο ελαφρός κυματισμός
• το ανατρίχιασμα, το ρίγος

Συνώνυμα

• φρίκη

Συγγενικά

• φρίκη
• φριξός
• φρίσσω

Σύνθετα

• φριξαύχην
• φριξόθριξ
• φριξοκόμος

Πηγές

• φρίξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φρίξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.