ἄσκρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἄσκρᾱ	αἱ	...?...αι
γενική	τῆς	ἄσκρᾱς	τῶν	ἀσκρῶν
δοτική	τῇ	ἄσκρᾳ	ταῖς	ἄσκραις
αιτιατική	τὴν	ἄσκρᾱν	τὰς	ἄσκρᾱς
κλητική ὦ!		ἄσκρᾱ		...?...αι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄσκρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἄσκραιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα. Δεν γνωρίζουμε πώς τονίζεται η ονομαστική πληθυντικού.
1η κλίση, Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄσκρα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄσκρα θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (δέντρο) βελανιδιά χωρίς καρπούς στον Ησύχιο

  <ἄσκρα> δρῦς ἄκαρπος ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

Συγγενικά

• Ἄσκρα (τοπωνύμιο)

Πηγές

• ἄσκρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.