καρπός
Από Βικιλεξικό
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | καρπός | καρποί |
| γενική | καρπού | καρπών |
| αιτιατική | καρπό | καρπούς |
| κλητική | καρπέ | καρποί |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- καρπός < αρχαία ελληνική καρπός
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
μαύρος επίδεσμος περιβάλλει τον καρπό(1)
καρπός αρσενικό
- άρθρωση του ανθρώπινου σώματος: εκεί που ενώνεται η παλάμη με την κερκίδα και την ωλένη
- (βοτανική) το μέρος ενός φυτού που προέρχεται από το άνθος μετά τη γονιμοποίηση και περιέχει τους σπόρους· το φρούτο
- αν και οι ντομάτες είναι καρποί συνήθως συγκαταλέγονται στα λαχανικά και όχι στα φρούτα
- (μεταφορικά) το αποτέλεσμα
- (μεταφορικά) το παιδί
Εκφράσεις[επεξεργασία]
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
μέρος του σώματος
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
καρπός < → Η ετυμολογία λείπει.
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
καρπός αρσενικό
- καρπός, το τελικό αποτέλεσμα της εξέλιξης του άνθους ενός φυτού, αυτό που περιέχει τα σπέρματα
- (μεταφορικά) προϊόν, γέννημα
- παιδί (καρπός της κοιλίας)
- ποίημα (καρπός του νου)
- κέρδος (καρπός εμπορίου)
- αποτέλεσμα (καρπός ενεργειών)
- καρπός (άρθρωση)
