ἅ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἅ < → λείπει η ετυμολογία

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ἅ (αναφορική αντωνυμία)

1. (βραχύ ᾰ) ονομαστική και αιτιατική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (ὅ) του ὅς: τα οποία
2. (μακρό ᾱ, σπάνιο) ονομαστική και αιτιατική δυϊκού, θηλυκού γένους (ἥ) του ὅς

Δείτε επίσης

η αναφορική αντωνυμία «ὅς»
	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη	θηλυκό (σπάνια)
ονομαστική	ὅς	ἥ	ὅ	οἵ	αἵ	ἅ	ὥ	(ᾱ) ἅ
γενική	οὗ	ἧς	οὗ	ὧν			οἷν	αἷν
δοτική	ᾧ	ᾗ	ᾧ	οἷς / οἷσι(ν)	αἷς	οἷς / οἷσι(ν)	οἷν	αἷν
αιτιατική	ὅν	ἥν	ὅ	οὕς	ἅς (ᾱ)	ἅ	ὥ	(ᾱ) ἅ
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση σημειώνονται οι διαφορετικοί τύποι
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & ουδέτερο	θηλυκό
ονομαστική
γενική	ὅου	ἕης	ὅου
δοτική					ᾗς / ᾗσι(ν)
αιτιατική
Κατηγορία:Επικοί τύποι

Επιφώνημα

ἅ

• χα

Άλλες μορφές

• ἃ ἅ

Πηγές

• ἅ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.