ἐτυμολογία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐτυμολογίᾱ	αἱ	ἐτυμολογίαι
γενική	τῆς	ἐτυμολογίᾱς	τῶν	ἐτυμολογιῶν
δοτική	τῇ	ἐτυμολογίᾳ	ταῖς	ἐτυμολογίαις
αιτιατική	τὴν	ἐτυμολογίᾱν	τὰς	ἐτυμολογίᾱς
κλητική ὦ!		ἐτυμολογίᾱ		ἐτυμολογίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐτυμολογίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐτυμολογίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐτυμολογία < ἔτυμος + -λογία

Ουσιαστικό

ἐτυμολογία θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η πραγματική σημασία μιας λέξης, η αρχική