αναχωρητήριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αναχωρητήριο	τα	αναχωρητήρια
γενική	του	αναχωρητήριου & αναχωρητηρίου	των	αναχωρητήριων & αναχωρητηρίων
αιτιατική	το	αναχωρητήριο	τα	αναχωρητήρια
κλητική		αναχωρητήριο		αναχωρητήρια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναχωρητήριο < μεσαιωνική ελληνική ἀναχωρητήριον < (ελληνιστική κοινή) ἀναχωρητής < αρχαία ελληνική ἀναχωρέω / ἀναχωρῶ < χωρέω / χωρῶ

Ουσιαστικό

αναχωρητήριο ουδέτερο

• το ερημητήριο

Μεταφράσεις

    αναχωρητήριο

→ δείτε τη λέξη ερημητήριο