ανακωχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανακωχή	οι	ανακωχές
γενική	της	ανακωχής	των	ανακωχών
αιτιατική	την	ανακωχή	τις	ανακωχές
κλητική		ανακωχή		ανακωχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανακωχή < αρχαία ελληνική ἀνοκωχή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.koˈçi/

Ουσιαστικό

ανακωχή θηλυκό

1. η συμφωνία για τον τερματισμό των εχθροπραξιών ανάμεσα σε δύο εμπόλεμα μέρη
2. η συμφωνία μεταξύ δύο αντιπάλων ότι θα πάψουν τις επιθετικές ενέργειες

Συνώνυμα

• εκεχειρία
• κατάπαυση του πυρός

Μεταφράσεις

    ανακωχή

αγγλικά : truce (en), ceasefire (en) γερμανικά : Waffestillstand (de) γαλλικά : trêve (fr), cessez-le-feu (fr) , armistice (fr)