ανακωχή
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | ανακωχή | οι | ανακωχές |
| γενική | της | ανακωχής | των | ανακωχών |
| αιτιατική | την | ανακωχή | τις | ανακωχές |
| κλητική | ανακωχή | ανακωχές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ανακωχή < αρχαία ελληνική ἀνοκωχή
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /a.na.koˈçi/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ανακωχή θηλυκό
- η συμφωνία για τον τερματισμό των εχθροπραξιών ανάμεσα σε δύο εμπόλεμα μέρη
- η συμφωνία μεταξύ δύο αντιπάλων ότι θα πάψουν τις επιθετικές ενέργειες
Συνώνυμα[επεξεργασία]
- εκεχειρία
- κατάπαυση του πυρός
