βικάριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βικάριος	οι	βικάριοι
γενική	του	βικάριου & βικαρίου	των	βικάριων & βικαρίων
αιτιατική	τον	βικάριο	τους	βικάριους & βικαρίους
κλητική		βικάριε		βικάριοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βικάριος < μεσαιωνική ελληνική βικάριος < λατινική vicarius < vicis < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *weik- / *weig-

Ουσιαστικό

βικάριος αρσενικό

• (θρησκεία, καθολικισμός) επίτροπος, τοποτηρητής, αρχιεπίσκοπος, αναπληρωτής, αντι- (με την έννοια αναπληρωτής στη θέση κάποιου κι όχι αντίθετος με)

Συγγενικά

• βικαριάτο

Μεταφράσεις

    βικάριος

αγγλικά : vicar (en), vice- (en) λατινικά : vicarius (la)