επιστράτευση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιστράτευση	οι	επιστρατεύσεις
γενική	της	επιστράτευσης*	των	επιστρατεύσεων
αιτιατική	την	επιστράτευση	τις	επιστρατεύσεις
κλητική		επιστράτευση		επιστρατεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιστρατεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

επιστράτευση < επί + στράτευση, αρχαία ελληνική ἐπιστράτευσις,

επιστράτευση θηλυκό

η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του επιστρατεύω
- (στρατιωτικός όρος): η πρόσκληση υπό τα όπλα, επαναφορά σε στρατιωτική υπηρεσία των εφέδρων λόγω στρατιωτικών αναγκών
- (πολιτική) η αναγκαστική επαναφορά στην εργασία λόγω εκτάκτων αναγκών
- (μεταφορικά) η κινητοποίηση προσώπου ή προσώπων, ή ευρύτερη καταβολή δυνάμεων ή γνώσεων για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό

ο όρος αφορά πρόσωπα, σε αντίθεση με τον όρο επίταξη που αφορά ζώα, μέσα μεταφοράς, τρόφιμα και υλικά.

επιστράτευση