κονιοποίηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κονιοποίηση	οι	κονιοποιήσεις
γενική	της	κονιοποίησης*	των	κονιοποιήσεων
αιτιατική	την	κονιοποίηση	τις	κονιοποιήσεις
κλητική		κονιοποίηση		κονιοποιήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κονιοποιήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κονιοποίηση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα κονιοποίη(σις) + -ση με δεύτερο συνθετικό -ποίηση

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.ni.oˈpi.i.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐νι‐ο‐ποί‐η‐ση

Ουσιαστικό

κονιοποίηση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κονιοποιώ

Συνώνυμα

• κονιορτοποίηση

Μεταφράσεις

    κονιοποίηση

→ δείτε τη λέξη κονιορτοποίηση

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)