μαθητάριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μαθητάριι	τα	μαθητάριια
γενική	του	μαθηταριίου	των	μαθηταριίων
αιτιατική	το	μαθητάριι	τα	μαθητάριια
κλητική		μαθητάριι		μαθητάριια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαθητάριο < καθαρεύουσα μαθητάριον. Μορφολογικά αναλύεται σε μαθητής + -άριο (μαρτυρείται από το 1782)

Προφορά

ΔΦΑ : /ma.θiˈta.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐θη‐τά‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

μαθητάριο ουδέτερο

• (εκπαίδευση, μειωτικό) υποκοριστικό του μαθητής, το μαθητούδι

Συγγενικά

• μαθηταρούδι

Μεταφράσεις

    μαθητάριο

→ δείτε τη λέξη μαθητούδι

Πηγές

• «μαθητάριον» – ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• μαθητάριο - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)