Μανιώτης

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: Μανιάτης, Μαϊνώτης

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /maˈɲo.tis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Μα‐νιώ‐της

Ετυμολογία 1[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο Μανιώτης οι Μανιώτες
      γενική του Μανιώτη των Μανιωτών
    αιτιατική τον Μανιώτη τους Μανιώτες
     κλητική Μανιώτη Μανιώτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Μανιώτης < Μάν(η) + -ιώτης

Κύριο όνομα 1[επεξεργασία]

Μανιώτης αρσενικό (θηλυκό Μανιώτισσα)

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Ετυμολογία 2[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο Μανιώτης οι Μανιώτηδες
      γενική του Μανιώτη* των Μανιώτηδων
    αιτιατική τον Μανιώτη τους Μανιώτηδες
     κλητική Μανιώτη Μανιώτηδες
 * Και λόγια γενική ενικού Μανιώτου
Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Αγγελίδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Μανιώτης < πατριδωνυμικό Μανιώτης[1]

Κύριο όνομα 2[επεξεργασία]

Μανιώτης αρσενικό (θηλυκό Μανιώτη ή Μανιώτου)

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταγραφές[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Βλ. στον τόμο: Φαίδων Κ. Μπουμπουλίδης και Μαρίας Γ. Νυσταζοπούλου (επιμ.), Πρακτικά Τρίτου Πανιονίου Συνεδρίου, 23-29 Σεπτεμβρίου 1965, Εκατονταετηρίς Ενώσεως Επτανήσου, τόμ. Α΄ (Αθήνα, 1967),σ. 22: «Συχνά το εθνικόν Μανιάτης γίνεται επώνυμον εις την νήσον υπό τον τύπον Μανιάτης, Μανιώτης και Μαϊνώτης».

Πηγές[επεξεργασία]

  • Ντίνας, Κ. 1995. Kοζανίτικα επώνυμα (1759-1916). Kοζάνη: Iνστιτούτο Bιβλίου και Aνάγνωσης (Yπουργείο Πολιτισμού-Δήμος Kοζάνης) [1]