Οἰχαλιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Οἰχαλιεύς	οἱ	Οἰχαλιεῖς - Οἰχαλιῆς*
γενική	τοῦ	Οἰχαλιέως	τῶν	Οἰχαλιέων
δοτική	τῷ	Οἰχαλιεῖ	τοῖς	Οἰχαλιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Οἰχαλιέᾱ	τοὺς	Οἰχαλιέᾱς
κλητική ὦ!		Οἰχαλιεῦ		Οἰχαλιεῖς - Οἰχαλιῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Οἰχαλιῆ1 ή Οἰχαλιεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Οἰχαλιέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Οἰχαλιεύς < Οἰχαλί(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Οἰχαλιεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος πόλης με το όνομα Οἰχαλία

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Οἰχαλία

Πηγές

• Οἰχαλιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.