απειλώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

απειλώ < αρχαία ελληνική ἀπειλέω / ἀπειλῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /a.piˈlo/

Ρήμα

απειλώ (παθητική φωνή: απειλούμαι)

1. φοβερίζω κάποιον και χρησιμοποιώ απειλές εναντίον του
2. θέτω κάποιον η κάτι σε κίνδυνο

Εκφράσεις

• απειλώ θεούς και δαίμονες: είμαι εξοργισμένος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	απειλώ	απειλούσα	θα απειλώ	να απειλώ		απειλώντας
β' ενικ.	απειλείς	απειλούσες	θα απειλείς	να απειλείς	(απείλει)
γ' ενικ.	απειλεί	απειλούσε	θα απειλεί	να απειλεί
α' πληθ.	απειλούμε	απειλούσαμε	θα απειλούμε	να απειλούμε
β' πληθ.	απειλείτε	απειλούσατε	θα απειλείτε	να απειλείτε	απειλείτε
γ' πληθ.	απειλούν(ε)	απειλούσαν(ε)	θα απειλούν(ε)	να απειλούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απείλησα	θα απειλήσω	να απειλήσω		απειλήσει
β' ενικ.		απείλησες	θα απειλήσεις	να απειλήσεις	απείλησε
γ' ενικ.		απείλησε	θα απειλήσει	να απειλήσει
α' πληθ.		απειλήσαμε	θα απειλήσουμε	να απειλήσουμε
β' πληθ.		απειλήσατε	θα απειλήσετε	να απειλήσετε	απειλήστε
γ' πληθ.		απείλησαν απειλήσαν(ε)	θα απειλήσουν(ε)	να απειλήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω απειλήσει	είχα απειλήσει	θα έχω απειλήσει	να έχω απειλήσει
β' ενικ.	έχεις απειλήσει	είχες απειλήσει	θα έχεις απειλήσει	να έχεις απειλήσει
γ' ενικ.	έχει απειλήσει	είχε απειλήσει	θα έχει απειλήσει	να έχει απειλήσει
α' πληθ.	έχουμε απειλήσει	είχαμε απειλήσει	θα έχουμε απειλήσει	να έχουμε απειλήσει
β' πληθ.	έχετε απειλήσει	είχατε απειλήσει	θα έχετε απειλήσει	να έχετε απειλήσει
γ' πληθ.	έχουν απειλήσει	είχαν απειλήσει	θα έχουν απειλήσει	να έχουν απειλήσει

Μεταφράσεις

    απειλώ

αγγλικά : threaten (en) γαλλικά : menacer (fr) γερμανικά : drohen (de) ιταλικά : minacciare (it) λατινικά : minor (la)