απλογράφηση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η απλογράφηση οι απλογραφήσεις
      γενική της απλογράφησης* των απλογραφήσεων
    αιτιατική την απλογράφηση τις απλογραφήσεις
     κλητική απλογράφηση απλογραφήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απλογραφήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
απλογράφηση < απλογραφ(ώ)[1] (-γραφη-) + -ση. Μορφολογικά, αναλύεται σε απλο- + -γράφηση.

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /a.ploˈɣɾa.fi.si/

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

απλογράφηση θηλυκό

Σημειώσεις

[επεξεργασία]

Η αρχή της απλογράφησης ισχύει στη γραφή ξένων λέξεων -όπως τα κύρια ονόματα- με ελληνικούς χαρακτήρες. Το αντίθετο είναι η αρχή της αντιστρεψιμότητας με προσπάθεια μεταγραμματισμού. Π.χ.

Συνώνυμα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Συγγενικά, αλλά με διαφορετική σημασία:

  • απλογραφία (φιλολογία, παλαιογραφία) ακούσια παράλειψη επαναλαμβανόμενου μέρους λέξης
  • απλολογία (γλωσσολογία) αποβολή ή σίγηση επαναλαμβανόμενης ή παρόμοιας συλλαβής
  • απλοποίηση (γλωσσολογία, φωνολογία) σίγηση φθόγγου που ανήκει σε πολύπλοκο σύμπλεγμα
  • απλοέπεια

Δείτε επίσης

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]

Αναφορές

[επεξεργασία]
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)