αϊτός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αϊτός	αϊτοί
γενική	αϊτού	αϊτών
αιτιατική	αϊτό	αϊτούς
κλητική	αϊτέ	αϊτοί

Ετυμολογία

αϊτός < ἀετός στην καθαρεύουσα < αρχαία ελληνική ἀετός και αἰετός και, δωρική, αἰητός)

Προφορά

ΔΦΑ : /a͜i.ˈtɔs/

Ουσιαστικό

αϊτός αρσενικό

• → δείτε τη λέξη: αετός