γεωτεχνική

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

γεωτεχνική < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική géotechnique < géo- (γεω-) + technique (τεχνική) < αρχαία ελληνική γῆ, τεχνικός, τέχνη

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝe.o.te.xniˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐ω‐τε‐χνι‐κή

ομόηχο: γεωτεχνικοί

Ουσιαστικό

γεωτεχνική θηλυκό

• (γεωλογία) κλάδος της γεωλογίας που μελετά το έδαφος σε σχέση με τις κατασκευές που γίνονται σ' αυτό

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γεωτεχνική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του γεωτεχνικός