τέχνη

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τέχνη	τέχνες
γενική	τέχνης	τεχνών
αιτιατική	τέχνη	τέχνες
κλητική	τέχνη	τέχνες

Ετυμολογία

τέχνη < αρχαία ελληνική τέχνη < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *teḱs-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɛ.xni/

Audio 

Ουσιαστικό

τέχνη θηλυκό

1. ανθρώπινη δραστηριότητα που οδηγεί στην παραγωγή έργων αισθητικά άρτιων

   η γλυπτική ανήκει στις καλές τέχνες

2. επάγγελμα ή άλλη ενασχόληση που απαιτεί επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας

   η τέχνη του ξυλουργού

   η στρατηγική τέχνη

3. η τεχνική επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας

   συνώνυμα: μαστοριά

Συγγενικές λέξεις

• τέχνασμα
• τεχνητός
• τεχνηέντως
• τεχνικός
• τεχνίτης

Σύνθετα

• άτεχνος
• συντεχνία
• τεχνογνωσία
• τεχνοκράτης
• τεχνοκριτικός
• τεχνολογία
• τεχνοτροπία
• τεχνούργημα

Μεταφράσεις

    τέχνη

αγγλικά : art (en) γαλλικά : art (fr) γερμανικά : Kunst (de) (1), Handwerk (de) (2), Geschick (de), Fertigkeit (de) (3) εβραϊκά : אמנות (he) ισπανικά : arte (es)

πολωνικά : sztuka (pl) ρωσικά : искусство (ru) φινλανδικά : taide (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	τέχνη	τέχνα	τέχναι
Γενική	τέχνης	τέχναιν	τεχνῶν
Δοτική	τέχνῃ	τέχναιν	τέχναις
Αιτιατική	τέχνην	τέχνα	τέχνας
Κλητική	τέχνη	τέχνα	τέχναι

Ετυμολογία

τέχνη < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *teḱs- Συγγενές με τα τίκτω, τέκτων κ.ά.

Προφορά

ΔΦΑ : /té.kʰnɛː/ (αρχαία ελληνικά)

ΔΦΑ : /ˈte.xni/ (ελληνιστική κοινή )

ΔΦΑ : /ˈte.xni/ (μεσαιωνική ελληνική)

Ουσιαστικό

τέχνη θηλυκό

1. τέχνη
2. ικανότητα, επιδεξιότητα
3. τρόπος, μέθοδος, σύστημα
4. πονηριά, πανουργία
5. τέχνημα, καλλιτέχνημα
6. συντεχνία
7. πραγματεία, διατριβή

Εκφράσεις

• ἰθείῃ τέχνῃ: αμέσως
• μηδεμιῇ τέχνῃ: με κανέναν τρόπο
• πάσῃ τέχνῃ: με κάθε τρόπο