γυμνότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	γυμνοτητ-
ονομαστική	ἡ	γυμνότης	αἱ	γυμνότητες
γενική	τῆς	γυμνότητος	τῶν	γυμνοτήτων
δοτική	τῇ	γυμνότητῐ	ταῖς	γυμνότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	γυμνότητᾰ	τὰς	γυμνότητᾰς
κλητική ὦ!		γυμνότης		γυμνότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γυμνότητε
γεν-δοτ	τοῖν		γυμνοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γυμνότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική γυμνό(ς) + -της

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) γυμνότης ⇘ νέα ελληνικά: γυμνότητα

Ουσιαστικό

γυμνότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• η γυμνότητα, η γύμνια

Πηγές

• γυμνότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.