διορθωτής

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διορθωτής	οι	διορθωτές
γενική	του	διορθωτή	των	διορθωτών
αιτιατική	τον	διορθωτή	τους	διορθωτές
κλητική		διορθωτή		διορθωτές
Παράρτημα

Ετυμολογία

διορθωτής < διορθώνω + -τής

Ουσιαστικό

διορθωτής αρσενικό (θηλυκό: διορθώτρια)

1. κάποιος που διορθώνει κάτι
2. (ειδικότερα) το άτομο που ασχολείται με την ορθογραφική και συντακτική διόρθωση δοκιμίων πριν την εκτύπωση

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις διορθώνω, ορθώνω και ορθός

Δείτε επίσης

• επιμελητής

Μεταφράσεις

    διορθωτής

γαλλικά : correcteur (fr)