επαίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επαίτης	οι	επαίτες
γενική	του	επαίτη	των	επαιτών
αιτιατική	τον	επαίτη	τους	επαίτες
κλητική		επαίτη		επαίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επαίτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐπαίτης

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpe.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐παί‐της

Ουσιαστικό

επαίτης αρσενικό

• (λόγιο) ο ζητιάνος

Συγγενικά

• επαιτεία
• επαιτικός
• επαιτώ
• → δείτε τις λέξεις επί και αιτώ

Μεταφράσεις

    επαίτης

→ δείτε τη λέξη ζητιάνος