εφευρέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εφευρέτης	οι	εφευρέτες
γενική	του	εφευρέτη	των	εφευρετών
αιτιατική	τον	εφευρέτη	τους	εφευρέτες
κλητική		εφευρέτη		εφευρέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εφευρέτης < ελληνιστική κοινή ἐφευρέτης

Ουσιαστικό

εφευρέτης αρσενικό (θηλυκό εφευρέτρια)

• αυτός που επινοεί κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως

Συγγενικά

• εφευρίσκω
• εφεύρεση

Μεταφράσεις

    εφευρέτης

αγγλικά : inventor (en) γαλλικά : inventeur (fr)