κήξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κήξ	αἱ	κῆκες
γενική	τῆς	κηκός	τῶν	κηκῶν
δοτική	τῇ	κηκῐ́	ταῖς	κηξῐ́(ν)
αιτιατική	τὴν	κῆκᾰ	τὰς	κῆκᾰς
κλητική ὦ!		κήξ		κῆκες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κῆκε
γεν-δοτ	τοῖν		κηκοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'φρίξ' όπως «φρίξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κήξ < (ηχομιμητική λέξη)

Ουσιαστικό

κήξ θηλυκό

• (πτηνό) θαλασσοπούλι (ίσως ο γλάρος)

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 479 (477-479)

  ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ἕβδομον ἦμαρ ἐπὶ Ζεὺς θῆκε Κρονίων, | τὴν μὲν ἔπειτα γυναῖκα βάλ᾽ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα, | ἄντλῳ δ᾽ ἐνδούπησε πεσοῦσ᾽ ὡς εἰναλίη κήξ.

  αλλ᾽ όταν ο Κρονίδης Ζευς ξημέρωσε την έβδομη, | έριξε στη γυναίκα η τοξοφόρος Άρτεμη τα βέλη της, | κι αυτή γκρεμίζεται στ᾽ απόνερα του αμπαριού, λες κι ήταν θαλάσσιος γλάρος.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• καύαξ
• καύηξ
• κῆϋξ