κρησέρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κρησέρᾱ	αἱ	κρησέραι
γενική	τῆς	κρησέρᾱς	τῶν	κρησερῶν
δοτική	τῇ	κρησέρᾳ	ταῖς	κρησέραις
αιτιατική	τὴν	κρησέρᾱν	τὰς	κρησέρᾱς
κλητική ὦ!		κρησέρᾱ		κρησέραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρησέρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κρησέραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρησέρα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κρησέρα, -ας θηλυκό

1. (κουζινικά) κόσκινο, κρησάρα

   ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἐκκλησιάζουσαι, στίχ. 991 (989-991)

   [ΝΕΑΣ.] οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι λέγεις· τηνδεδί μοι κρουστέον. | [ΓΡ. Α’] ὅταν γε κρούσῃς τὴν ἐμὴν πρῶτον θύραν. | [ΝΕΑΣ.] ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ κρησέραν αἰτούμεθα.

   [ΠΑΛ.] Τί θες να πεις; Δε σε καταλαβαίνω. Πάω να χτυπήσω της μικρής την πόρτα. | [Α’ ΓΡ.] Μα τη δικιά μου πρώτα θα χτυπήσεις. | [ΠΑΛ.] Κορίτσι θέλω απάρθενο, όχι κόσκινο!

   Μετάφραση (1970): Κώστας Βάρναλης, Αθήνα: Κέδρος @greek‑language.gr

2. (ελληνιστική σημασία , εργαλείο) λεπτό δίχτυ για ψάρεμα

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : κρησέρη
• αιολικός τύπος : κραἅρα

Συγγενικά

• κρησέριον
• κρησερίτης
• κρησερίτης ἄρτος

Δείτε επίσης

• στα νέα ελληνικά: σήτα, σίτα, κρησάρα
• στα κυπριακά: κόσσινον

Πηγές

• κρησέρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.