μέντορας
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | μέντορας | οι | μέντορες |
| γενική | του | μέντορα | των | μεντόρων |
| αιτιατική | τον | μέντορα | τους | μέντορες |
| κλητική | μέντορα | μέντορες | ||
| Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- μέντορας < αρχαία ελληνική Μέντωρ (μυθολογία: ο καθοδηγητής του Τηλέμαχου) από την αιτιατική Μέντορα
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈmen.do.ɾas/
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
μέντορας αρσενικό
- ο υποστηρικτής, σύμβουλος και πνευματικός καθοδηγητής κάποιου νεότερου (π.χ. καλλιτέχνη)
