πέταλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πετᾰλ-
ονομαστική	τὸ	πέταλον	τὰ	πέταλᾰ
γενική	τοῦ	πετάλου	τῶν	πετάλων
δοτική	τῷ	πετάλῳ	τοῖς	πετάλοις ποιητικό: πέταλσι
αιτιατική	τὸ	πέταλον	τὰ	πέταλᾰ
κλητική ὦ!		πέταλον		πέταλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πετάλω
γεν-δοτ	τοῖν		πετάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέταλον, ήδη ομηρικό < πετάννυμι, θέμα πετα- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peth₂- + -(α)λον

Ουσιαστικό

πέταλον ουδέτερο

1. (αρχική σημασία) φύλλο φυτού
2. φύλλο μέταλλου

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : πέτηλον

Εκφράσεις

• νεικέων πέταλα (→ δείτε και τη λέξη πεταλισμός)

Συγγενικά

• πεταλίζω
• πετάλιον (υποκοριστικό)
• πεταλισμός
• πεταλοποιός
• πέταλος
• πεταλόω
• πεταλώδης

• και δείτε 34 Λέξεις πεταλ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) πέταλον: το πέταλο για άλογο
  • για το πέταλο λουλουδιού → δείτε τη λέξη σέπαλον

Πηγές

• πέταλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πέταλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.