μέταλλο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μέταλλο	τα	μέταλλα
γενική	του	μετάλλου	των	μετάλλων
αιτιατική	το	μέταλλο	τα	μέταλλα
κλητική		μέταλλο		μέταλλα
όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέταλλο < αρχαία ελληνική μέταλλον

Ουσιαστικό

μέταλλο ουδέτερο

1. χημικό στοιχείο που υπερτερεί από τα άλλα (αμέταλλα) στη στερεότητα, το ειδικό βάρος, τη λάμψη, την αντοχή και είναι καλός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού
2. (μεταφορικά) ευκρινής, καθαρός τόνος φωνής

Συγγενικές λέξεις

• μεταλλικός
• μετάλλινος
• μεταλλείο
• μετάλλευμα
• μεταλλώνω

Μεταφράσεις

    μέταλλο

αγγλικά : metal (en) γαλλικά : métal (fr) ισπανικά : metal (es) ιταλικά : metallo (it)