μέταλλο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μέταλλο	τα	μέταλλα
γενική	του	μετάλλου & μέταλλου	των	μετάλλων
αιτιατική	το	μέταλλο	τα	μέταλλα
κλητική		μέταλλο		μέταλλα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέταλλο < αρχαία ελληνική μέταλλον

Ουσιαστικό

μέταλλο ουδέτερο

1. χημικό στοιχείο που υπερτερεί από τα άλλα (αμέταλλα) στη στερεότητα, το ειδικό βάρος, τη λάμψη, την αντοχή και είναι αρκετά καλός αγωγός της θερμότητας αλλά και του ηλεκτρισμού
2. (μεταφορικά) ευκρινής, καθαρός τόνος φωνής

Συγγενικές λέξεις

• μεταλλικός
• μετάλλινος
• μεταλλείο
• μετάλλευμα
• μεταλλώνω

Μεταφράσεις

    μέταλλο

αγγλικά : metal (en) γαλλικά : métal (fr) ισπανικά : metal (es) ιταλικά : metallo (it)