παράπλους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παράπλους	οι	παράπλοι
γενική	του	παράπλου	των	παράπλων
αιτιατική	τον	παράπλου & παράπλουν	τους	παράπλους
κλητική		παράπλου		παράπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παράπλους (παράπλοος) < παρά + πλοῦς (πλόος). Συγχρονικά αναλύεται σε παρά- + πλους< παρά + πλέω

Ουσιαστικό

παράπλους αρσενικό

• (ναυτικός όρος) ο πλους γύρω από κάποια περιοχή, συνηθέστερα ξηράς, π.χ. χερσόνησο, νήσο, αρχιπέλαγο ή ακόμα και ήπειρο

Αντώνυμα

• διάπλους

Μεταφράσεις

    παράπλους

γαλλικά : cabotage (fr)